جایگاه انسان های امیدوار در نزد خداوند

وقتی که گیاهی می کارید علاقه دارید که آن گیاه رشد کند و شاداب باشد.
و وقتی که دیدید آن گیاه شاداب است و رشد می کند در آن صورت همواره به فکر آن گیاه خواهید بود و نیازها و خواسته هایش را هم فراهم می کنید.
ولی اگر آن گیاه پژمرده شود در نگاه شما هم دیگر ارزش چندانی نخواهد داشت.

خداوند هم که انسان را آفریده است نسبت به انسان چنین نگاهی دارد و انسان های پژمرده در نزد خداوند جایگاه و ارزش به مراتب کمتری نسبت به انسان های امیدوار در عمل دارند.

(حسین اختر محققی)

خداوند را چنین دیدم

خدا را در جایی دیدم که هیچ چیز دیگری وجود نداشت
در تنهایی مطلق که نه احساس درد دارید و نه احساس شادی و نه چیزی وجود دارد
در جهانی بسیار تاریک و بزرگ که در وجودم قرار داشت
و نور خدا مانند خورشیدی درخشان این جهان بزرگ را روشن کرد و به آن زندگی داد
او بهترین دوست است

او معرفت دوستی را به طور کامل به جا آورد

(حسین اختر محققی)

پیروی از حقیقت

حقیقت هرگز خودش را با طرز فکر ما سازگار نمی کند و ما هستیم که باید طرز فکرمان را با حقیقت سازگار کنیم و از حقیقت پیروی کنیم.

(حسین اختر محققی)

پرهیز از قضاوت عجولانه

کسی که سریع و بدون در نظر گرفتن همه حقایق و دانسته ها قضاوت می کند و نتیجه می گیرد دقیقا مانند جنینی است که بدون کامل شدن بدنیا می آید و به عبارتی معلول متولد می شود.
پس برای جلوگیری از ایجاد بنیان های فکری معلول و ناقص در فکر و تصمیم گیری باید تا حد ممکن از نتیجه گیری و قضاوت عجولانه و بدون دانسته های کافی پرهیز کرد.

چون قضاوت ها و نتیجه گیری های ما همواره تبدیل به مرجع اصلی تصمیم گیری برای قضاوت های بعدی ما می شوند.

(حسین اختر محققی)

سرپیچی آدم و حوا از دستور خداوند

داستان آدم و حوا فقط سرپیچی از دستور خداوند و خوردن میوه ممنوعه نیست.
بلکه آدم و حوا خواستند که بدون هیچ شناخت و درک و زحمتی در مورد ارزش حفظ وفاداری به عهدی که با خدای متعال بسته بودند و فقط با خوردن میوه ممنوعه به جاودانگی برسند.

اگر در راه عبادت خداوند هم هیچ تفکر و درک موثری وجود نداشته باشد درست مانند خوردن میوه ممنوعه است.

(حسین اختر محققی)